Η Λήμνος μέσα από τα μάτια της Νανάς Παλαιτσάκη: «Ένα νησί με απέραντη φυσική ομορφιά και γνήσιους ανθρώπους»

Η δημοσιογράφος Νανά Παλαιτσάκη, μέσα από ένα ζωντανό και συναισθηματικό κείμενο, περιγράφει τις εμπειρίες της από την πρώτη της επίσκεψη στη Λήμνο, ένα νησί που, όπως αναφέρει, την γοήτευσε με την άγρια ομορφιά του, την πλούσια ιστορία του και τη φιλοξενία των κατοίκων του. Μέσα από τις γραμμές της, μεταφέρει εικόνες από τις ατελείωτες παραλίες, τα πετρόχτιστα χωριά, και τις μυρωδιές της φύσης που συνθέτουν ένα μοναδικό τοπίο. Παράλληλα, δεν παραλείπει να σχολιάσει την αντίθεση μεταξύ της παλιάς αρχιτεκτονικής και των σύγχρονων κατασκευών, που την κάνουν να αναρωτιέται για την αισθητική του παρελθόντος σε σύγκριση με το παρόν.

Η Παλαιτσάκη επισημαίνει με έντονο τρόπο τις αγροτικές και κτηνοτροφικές δυνατότητες του νησιού, τις οποίες το κράτος δεν φαίνεται να στηρίζει επαρκώς, ενώ αναδεικνύει την ποιότητα των τοπικών προϊόντων, όπως τα κρασιά, τα τυριά, και το ζυμωτό ψωμί. Το κείμενό της δεν περιορίζεται μόνο στις φυσικές ομορφιές και τα γαστρονομικά θαύματα της Λήμνου, αλλά εισχωρεί βαθύτερα στην ψυχή του τόπου, αναφέροντας τη σημασία της παρουσίας του στρατού και την αίσθηση της συνεχούς απειλής που βιώνουν οι κάτοικοι. Με συγκινητικό τρόπο, κλείνει αναδεικνύοντας την έννοια της φιλοξενίας και της ζεστασιάς των ανθρώπων, που αφήνουν ανεξίτηλο σημάδι στην καρδιά κάθε επισκέπτη, υπενθυμίζοντας ότι η Λήμνος είναι ένας τόπος γεμάτος θησαυρούς, όχι μόνο το καλοκαίρι, αλλά όλο το χρόνο

ΔΙΑΦΗΜΗΣΗ

Διαβάστε τι αναφέρει στο προσωπικό της λογαριασμό στο facebook:

Λημνος !! Ένα νησί που δεν είχα επισκεφθεί μέχρι τώρα ! Απέραντες παραλίες ! Τοπία άγρια και μοναδικά ! Χωριά πετρόχτιστα και μυρωδιές στην διαδρομή από … Φρύγανα ! Διαδρομές που ανακαλύπτεις την τεράστια ιστορία της Ελλάδας, που ποτε δεν μάθαμε ! Εναλλαγές συναισθημάτων στο αντίκρυσμα γκρεμισμένων αρχοντικών του τότε … και φτηνής αρχιτεκτονικής των νεότερων χρόνων που σε κάνει ν’ αναρωτιέσαι «πως είναι δυνατόν οι νεότεροι ν’ ατιμάσαν την αισθητική και την αρμονία του τότε» .. Απίθανη η ευγένεια των κατοίκων και η έμφυτη διάθεση προτάσεων για τ’ αξιοθέατα .. Εκτάσεις ατέλειωτες με αμπέλια και βοσκοτόπια . Οι βοσκοί ηλικιωμένοι , που διατηρούν κοπάδια σε εγκαταστάσεις παλιές . Γιατί το ρημάδι το κράτος δεν στηρίζει το χρυσάφι του τόπου ; Κτηνοτροφία , αμπέλια , βότανα … Υπέροχα οινοπαραγωγεια και ευτυχώς νέοι άνθρωποι έχουν μείνει ν αναπτύξουν τις επιχειρήσεις που παρέλαβαν Κρασιά ; Εκπληκτικά , δεν βρίσκεις λόγια , όπως και για τα τυριά και για το ζυμωτό ψωμί και για τα σπιτικά ζυμαρικά … Στην Μυρινα , συναντιούνται οι 2 κόσμοι . Η Ανατολή και η Δύση που έχουν αφήσει σφραγίδες παντού , κάτω από το κάστρο του Αη Γιάννη , που φωτίζεται υπέροχα την νύχτα και θαρρείς ότι αιωρείται από τ αστέρια . Φάγαμε και όταν ερχόταν ο λογαριασμός , αναρωτιόμασταν ξανά και ξανά για το σύνολο καθώς οι τιμές ήταν εξαιρετικές σε σχέση με το μέγεθος των μερίδων και την ποιότητα . Αυτό που δεν μεταφέρεται εύκολα είναι η ευγένεια όλων ! Ίσως επειδή αυτή η αξία είναι προστατευόμενο είδος , στην Λήμνο ξαναβρίσκεις την έννοια Τέλος η παρουσία του στρατού σου θυμίζει ότι αυτός ο τόπος που πολλοί θυμόμαστε μόνο το καλοκαίρι , εκτός από ομορφιές αδιανόητες , εχει υποφέρει και συνεχίζει ν απειλείται καθως μας κλήρωσε ως λαός να πρέπει ν αγωνιζόμαστε γι αυτή την πατρίδα που είναι «εδώ» και εμφανίζεται με μια σημαία στα βράχια , με τις μοναχικές γιαγιάδες που σου χαμογελάνε πίσω από τις ροδιές και θέλουν να σε κεράσουν λεμονάδα , από την προσδοκία όλων ότι θα διαδόσεις ότι υπάρχουν εκεί , όχι περιστασιακά αλλά μόνιμα , με κάθε καιρό , να περιμένουν ότι θα τους θυμάσαι .#Λημνος