Απόψεις
Μέλια: Εσύ έχεις πιτυρίδα;

Αν δεν ξέρεις ότι ο Κρόνος έχει δακτυλίους, ότι η Μπασκόνια είναι ομάδα των Βάσκων, η Μπαρτσελόνα των Καταλανών και η Ρεάλ των Ισπανών, είσαι δικαιολογτημένη, θεία. [ Εγώ είμαι με τη Μπαρτσελόνα ]. Να μην ξέρεις, όμως, ότι ο Γιάννης έχει ή δεν έχει πιτυρίδα, είναι ανεπίτρεπτο! Εσύ και όλη η κοινωνία του χωριού αγνοούσατε την ποιότητα της κεφαλής του Γιάννη. Τι σκασίλα! Κυρία μου, γιατί θα έπρεπε να γνωρίζετε ποιος και ποια έχει πιτυρίδα; Δεν είναι προσωπικό δεδομένο; Εκτός από τους γάμους, τις βαπτίσεις, τις απιστίες, τους χωρισμούς, τους ξυλοδαρμούς, που παρακολουθείτε και σχολιάζετε, πρέπει να εξετάζετε και την κασίδα του καθενός;
Και καλά, δεν ξέρατε για τον Γιάννη. Για τους άλλους χωριανούς ξέρετε; Ούτε ο Ντα Βίντσι ήξερε, ώσπου είδε ότι ο Γιάννης υποδύθηκε τη Τζοκόντα αγκαλιά με το σαμπουάν. Υποπτεύομαι πως, αν βλέπει από ψηλά, θα ξεραίνεται στα γέλια! Καλά, αυτή είναι ευφάνταστη, εμπνευσμένη εικόνα προβολής του προϊόντος, αλλά η παραδοχή άγνοιας όλων, για το μαλλί του Γιάννη, τι εντύπωση κάνει;
Και ο καημένος ο Γιάννης, να πρέπει να απολογείται και να ισχυρίζεται ότι έχει καθαρό κεφάλι. “ Μην τα λέτε αυτά, ρε παιδιά. Θα τα ακούσουν και τα κορίτσια και θα τον αποφεύγουν! Ακούστε άπαξ και δια παντός. Δεν έχει! ”
Η διαφήμιση, για να εντυπωσιάσει και να προσελκύσει το κοινό, πρέπει να είναι, τουλάχιστον, νόστιμη! Τελικά το εμπεδώσατε; Ο Γιάννης δεν έχει πιτυρίδα! Το ξέρετε ότι, πριν επιστρέψει στα πάτρια εδάφη, στο εξωτερικό ήταν μαφιόζος και έδινε βαλιτσάρες με χρήματα και αγόραζε εκρηκτικά από έναν μαύρο, που, ούτε εκείνος ήξερε αν ο Γιάννης είχε πιτυρίδα. ( Θυμηθήκατε τώρα;)
Εσύ, θεία, ήξερες ότι ο γείτονας ξημερώματα γυρίζει και δεν τον αναγνωρίζει; Το ήξερες! Δεν ντρέπεσαι να ξενυχτάς και να παρακολουθείς τι ώρα επιστρέφει ο καθένας σπίτι του;
« Γιαγιάκα, εσύ ήξερες ότι ο Γιάννης έχει πιτυρίδα;»
« Ποιος Γιαννς;»
« Ο Πατλάκης»
« Ααα, η Πατλάκς. Οιχ’!»
« Σε νοιάζει;»
« Οιχ’. Ποιος ίνι αυτός η Γιαννς;»
« Ο Πατλάκης, δεν είπαμε;»
« Ισύ ποιος ίσι;»
« Άντε, άντε! Ο εγγονός σου, ο Θανάσης»
« Κι τουν ιγγονόμ’ Θανάς τουν λένε»
« Εγώ είμαι, γιαγιά!»
« Ααα, να σ’ φέρου σταφύλ’ γυλκό; Στουν ιγκουνόμ……..
τουν ξερς τουν ιγκουνόμ’, τουν Θανάς;»
« Εγώ είμαι, γιαγιάκα!!! Κατάλαβα. Ούτε πιτυρίδα έχεις
ούτε μυαλό έχεις πια! Ούτε και γλυκό ούτε με αναγνωρίζεις. Άντε, γειά!»
« Η ιγκουνόσμ’ η Θανασάκς….»
« Αχ, γιαγιάκα, που ήσουν ωραία και έφτιαχνες ωραίο γλυκό. Τώρα, άστα, βράστα!»
Και ο Βέγγος, μια φορά, έψαχνε κάποιον Θανάση και δεν τον έβρισκε. Εκείνος ήταν φαλακρός και δεν είχε ούτε μαλλί ούτε πιτυρίδα! [ Μια φιλενάδα μου δεν είχε πιτυρίδα, ώσπου της προέκυψε. Έτρεξε αμέσως για το σαμπου άν και λύθηκε το πρόβλημα. Εσάς, όμως, να μην σας ενδιαφέρει και, αν δεν γνωρίζετε, δεν θα σας απορρίψουμε!]
Εγώ, πάντως, αν διαπιστώσω ότι παραβιάζετε προσωπικά δεδομένα των συμπολιτών, των γειτόνων, των συμμαθητων κ.τ.λ. θα θυμώσω και θα σας τα ψάλω. Σας ειδοποιάω, όπως έλεγε ο Δούκας στο: “ Η γυνή να φοβήται τον άνδρα ”.
“ Χρόνια πολλά και ό,τι πεθυμάτε! ” όπως ευχόταν ο αξέχαστος Χατζηχρήστος στο: “ O μπακαλόγατος ”.
Μεταξύ σοβαρού και αστείου
Αμαλία
Τα πρόσωπα καμιά σχέση με την πραγματικότητα. Ο Γιάννης, απλώς, το παλικάρι της διαφήμισης, που δεν έχει πιτυρίδα. Αφήστε το ήσυχο, ρε θείες και θείοι, το παιδί!
Δεν έχει πιτυρίδα!

Σας άρεσε το άρθρο? Mάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από την Λήμνο!
Ακολουθήστε το LimnosLive.gr στο Google News.

