Λήμνος – Ακτοπλοϊκό…. Ώρα μηδέν!

Όλοι οι Δήμοι πλέον λειτουργούν ως αερόσακοι μεταξύ της κυβερνητικής απραξίας και των Ελλήνων πολιτών.

Ο ρόλος τους είναι συγκεκριμένος και περιορισμένος, καλυμμένος από ένα “χρυσό” περίβλημα – εκείνο της αόριστης λέξης-έννοιας “Θεσμός”. Πράγματι, είναι θεσμός, αλλά με πολύ περιορισμένες δυνατότητες και ρόλους, κυρίως λόγω έλλειψης χρηματοδότησης.
Όσο και να θέλουν κάποιοι να το παίζουν ρομαντικοί και υπεράνω, το όραμα, δυστυχώς, απαιτεί χρήμα.

Η Λήμνος, εδώ και σχεδόν 40 χρόνια, ταλανίζεται από ένα πρόβλημα που ποτέ δεν βρήκε και όπως όλα δείχνουν, ποτέ δεν θα βρει– την ιδανική του λύση.

Η οικονομία του νησιού καταρρέει, με μοναδική σανίδα σωτηρίας τον ακόμα μικρό σε όγκο τουρισμό, ο οποίος, ωστόσο, διαθέτει σημαντική αναπτυξιακή δυναμική. Παράλληλα, διαφαίνεται μια περιορισμένη, αλλά ουσιαστική επέκταση της τουριστικής περιόδου.

Η ακτοπλοϊκή σύνδεση δεν ήταν πάντα το βασικό πρόβλημα της Λήμνου. Μεταπολεμικά και μέχρι το 1987, θα μπορούσε να πει κανείς πως τα δρομολόγια διέθεταν μια συνέπεια, έναν προγραμματισμό και, κυρίως, διάρκεια.

Η χρυσή εποχή για τη Λήμνο, αλλά και το Αιγαίο, ήταν όταν κυριαρχούσε στη θαλάσσια συγκοινωνία του Νοτίου και Βορείου Αιγαίου, καθώς και των Σποράδων, η ναυτιλιακή εταιρεία του Λουκά Νομικού. Μάλιστα, οι Κυκλάδες οφείλουν την αρχική τους ανάπτυξη στο επιβατικό-οχηματαγωγό “Λήμνος”. Η αρχική σκέψη για τη χρηματοδότησή του από την Εμπορική Τράπεζα, καθώς και η ναυπήγησή του στον Σκαραμαγκά, προσανατολίζονταν στο Βόρειο Αιγαίο, με βασικό αποδέκτη τη Λήμνο.

ΔΙΑΦΗΜΗΣΗ

Δυστυχώς, όμως, η Λήμνος και η τοπική αυτοδιοίκηση δεν κατάφεραν να κατασκευάσουν λιμάνι που να μπορεί να εξυπηρετήσει το πλέον υπερσύγχρονο πλοίο της εποχής. Έτσι, παρέμεινε το ημερόπλοιο αλλά χρυσοφόρο “Αιγεύς”, με συμμέτοχο στην εταιρεία και πράκτορα τον Σπύρο Παντελιά και τους αδελφούς του. Η πορεία της εταιρείας, όμως, σταμάτησε όταν πωλήθηκε από τους κληρονόμους Νομικού. Και εκεί ξεκινά η ακτοπλοϊκή “Οδύσσεια” της Λήμνου.

Στον τομέα αυτό, κανένας Δήμος δεν είχε ούτε την τόλμη, ούτε την ικανότητα, ούτε την πρωτοβουλία να αποκτήσει το νησί δικό του πλοίο. Έτσι, κάποιοι ιδιώτες ανέλαβαν δράση, αλλά, μόλις συγκεντρώθηκε το απαιτούμενο κεφάλαιο, η προσπάθεια, για λόγους που παραμένουν άγνωστοι ναυάγησε.

Από τότε μέχρι σήμερα, κάθε Δημοτική Αρχή αναλαμβάνει σχεδόν αυτόκλητα να λύσει το ζήτημα. Το ίδιο συμβαίνει και με το νοσοκομείο του νησιού. Και τα δύο θέματα έχουν μετατραπεί σε πεδία κομματικής αντιπαράθεσης, προκειμένου να δικαιολογούν τον ρόλο τους.

Όλα αυτά, ενώ οι εφοπλιστές “βόλευαν” πλοία που βρίσκονταν λίγα χρόνια πριν την απόσυρση, δίνοντας την ψευδαίσθηση ότι η εκάστοτε τοπική διοίκηση και το υπουργείο έλυνε προσωρινά το πρόβλημα. Σήμερα όμως, το θέμα βρίσκεται σε απόλυτο αδιέξοδο, τη στιγμή που ετοιμάζεται να έρθει ένα σοβαρό ιδιωτικό επενδυτικό πακέτο, ικανό να περάσει το νησί στο επόμενο βήμα της τουριστικής του ανάπτυξης.

Οι φορείς δεν είναι μόνο οι Δήμοι. Είναι οι Βουλευτές, ο Επίσκοπος, ο Στρατός, το Επαρχείο και άλλοι. Μπορούν όλοι μαζί να δρομολογήσουν τη δημιουργία ενός αξιόπιστου πλοίου, που να εξασφαλίζει τη συνέπεια και την ασφάλεια της ακτοπλοϊκής σύνδεσης με τη μεγαλύτερη τουριστική αγορά της χώρας;

Η απάντηση είναι ένα απόλυτο “όχι”. Ειδικά τώρα, που έχουν περιοριστεί στο ελάχιστο τα διαθέσιμα προς απόσυρση πλοία, τα οποία παλαιότερα παρουσιάζονταν ως “λύση”.

ΔΙΑΦΗΜΗΣΗ

Κανείς δεν αμφισβητεί την αξιόλογη προσπάθεια που γίνεται στα πλαίσια μιας πολιτικής υπέρβασης και μάλιστα την επικροτεί, αλλά στον τομέα της επιχειρηματικότητας, αυτό που μετράει είναι το αποτέλεσμα.

Με βάση την εμπειρία Νομικού και δεδομένου ότι η ΣΑΟΣ δεν τελεσφόρησε, όπως και η ιδιωτική ΝΕΛ, μόνο μια σύμπραξη ιδιωτών και φορέων θα μπορούσε να αποτελέσει την τελευταία ελπίδα για ουσιαστική και μόνιμη λύση.

Την πρωτοβουλία, διαχρονικά και αποδεδειγμένα, δεν μπορεί να την έχει κανένας Δημοτικός φορέας, για πολλούς λόγους. Η πρωτοβουλία πρέπει να περάσει στον ιδιωτικό τομέα, με το σύνολο των φορέων να ακολουθεί και να στηρίζει το τοπικό συμφέρον.

Διαφορετικά, η Λήμνος θα συνεχίσει την πορεία της προς τα οικονομικά βράχια. Και τότε, οι φορείς και τα μέσα ενημέρωσης που τρέφονται από την αντιπαράθεση θα δηλώνουν άγνοια, με τρομακτικό κόστος για τους μικρούς, μεσαίους και μεγάλους επενδυτές.

Ποιος θα σηκώσει το γάντι της πρόκλησης; Μήπως ο Δήμος Αγίου Ευστρατίου, όπως ψιθυρίζουν αρκετοί στα διάφορα πηγαδάκια;

Ίδωμεν…

ΔΙΑΦΗΜΗΣΗ

Τσινόπουλος Παναγιώτης

Σύμβουλος Επικοινωνίας και Marketing