60 μέρες ζωή… 305 μέρες αγωνία… το μοντέλο της Λήμνου

Με την έναρξη αυτού του μήνα, φαίνεται πως ξεκινά και η πιο ουσιαστική περίοδος εισροής επισκεπτών, τουριστών και παραθεριστών στο νησί της Λήμνου. Θα μπορούσε κανείς, χιουμοριστικά, να δώσει τον τίτλο «Φέξε μου και γλίστρησα».

Η αντίστροφη μέτρηση για την αποσυμπίεση θα ξεκινήσει από τις 17 Αυγούστου, όσο κι αν κάποιοι επιθυμούν να δημιουργήσουν άλλες εντυπώσεις.
Ο τουρισμός, για να έχει πραγματική οικονομική ουσία και να μη θεωρείται απλώς συμπληρωματικό εισόδημα, θα πρέπει να διαρκεί τουλάχιστον 90 ημέρες με πληρότητα άνω του 70%.

Ο όρος «τουρισμός» χρησιμοποιείται ίσως κάπως ελαφρά, καθώς ο κύριος όγκος των μετακινούμενων αφορά Έλληνες με καταγωγή από το νησί, κάτι που δεν προσμετράται επίσημα ως τουριστική κίνηση. Τι να πει τότε το Κιάτο;

Πράγματι, η Λήμνος ακούστηκε πολύ, ακόμα και όταν δεν διέθετε τον ελάχιστα απαιτούμενο αριθμό κλινών, είχε οριακή επάρκεια στην υδροδότηση, παντελή έλλειψη χώρων στάθμευσης, ανεπαρκή διοικητική δομή το τότε “κέντρο υγείας” και φυσικά, ανύπαρκτη ακτοπλοϊκή εξυπηρέτηση.

ΔΙΑΦΗΜΗΣΗ

Το εμπορικό ενδιαφέρον συγκεντρώνεται αποκλειστικά στον Πειραιά και τη Θεσσαλονίκη. Η Λήμνος εξυπηρετείται, ενάντια στη λογική, από απομακρυσμένα λιμάνια που αποτελούν τις εσωτερικές πηγές άντλησης τουριστών και χρήματος.

Είναι αυτονόητο πως κανείς δεν ξύπνησε ένα πρωί αποφασισμένος να ανακαλύψει τη Λήμνο. Είναι προφανές, στα μάτια κάθε επαγγελματία, πως «κάτι» συνέβη σε επίπεδο επικοινωνίας και διαφήμισης.

Προσπάθειες είχαν γίνει και στο παρελθόν, χωρίς όμως να φέρουν τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Το τι ακριβώς συνέβη, δεν είναι απολύτως γνωστό στον γράφοντα, αποτελεί όμως πεδίο μελέτης για άλλα νησιά, ώστε να αποκομίσουν τα ανάλογα οφέλη, διαθέτοντας τις απαραίτητες υποδομές, φιλοξενία και επάρκεια νερού.

Δυστυχώς, στο πλαίσιο της διοίκησης και της ανάπτυξης, δεν υπήρξε ικανός αριθμός στελεχών σε δημόσιους φορείς, ενώ στον ιδιωτικό τομέα μόλις πριν λίγους μήνες συστάθηκε μία ομάδα υποστήριξης, η οποία φαίνεται να δέχτηκε «πιέσεις» και όπως φαίνεται οδηγήθηκε στην αφάνεια.

ΔΙΑΦΗΜΗΣΗ

Το απρόσμενο βάρος κλήθηκαν να σηκώσουν ελάχιστοι άνθρωποι, με επιτυχία, αλλά με σημαντικό ψυχικό και σωματικό κόστος για τους ίδιους και τις οικογένειές τους. Και όλα αυτά μέσα σε συνθήκες «πολέμου», καθώς ακόμη και σήμερα τα σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δείχνουν πως η πλειοψηφία παραμένει αρνητική απέναντι στον τουρισμό.

Αναγνωρίζουν βέβαια κάποια οφέλη, αφού ο τουρισμός δεν είναι μόνο αρνητικός,  όπως άλλωστε κάθε επάγγελμα. Οφέλη όπως η αναβάθμιση των δημόσιων υπηρεσιών υγείας, η ύπαρξη αεροπορικών πτήσεων, η αυξανόμενη ακτοπλοϊκή σύνδεση και προσφορές πολυκαταστημάτων 
Τίποτα από αυτά δεν θα υπήρχε, αν δεν είχε προηγηθεί αυτή η ξαφνική και δύσκολα διαχειρίσιμη τουριστική ροή.

Το μέλλον διαφαίνεται δυσοίωνο για τους χειμερινούς μήνες. Το τοπικό τμήμα του Πανεπιστημίου Αιγαίου φαίνεται να οδεύει προς συρρίκνωση, ενώ η μεγαλύτερη ζημιά αναμένεται από την ψήφιση κατάργησης της μοριοδότησης των στρατευσίμων στη Λήμνο, εξισώνοντάς τη με περιοχές μηδενικής μοριοδότησης.

Θα παραμείνει, λοιπόν η Λήμνος με μόλις 60 ημέρες τουριστικής «ανάσας»; Πιστεύει κανείς ότι τα παραπάνω οφέλη θα διατηρηθούν; Ας κουνήσει το κεφάλι του. Δεν πρόκειται για φιλανθρωπικό ίδρυμα.

ΔΙΑΦΗΜΗΣΗ

Η πτώση ήδη συμπαρασύρει το μεγάλο «όπλο» του νησιού τον πρωτογενή τομέα. Η Λήμνος εξακολουθεί να ανήκει στην κατηγορία των αγροκτηνοτροφικών νησιών είτε αυτό αρέσει, είτε όχι.

Αυτή είναι η πραγματική ακτινογραφία της κατάστασης, πέρα από τη δύναμη των εντυπώσεων που συνεχίζουν να δημιουργούν τα μεγάλα μέσα μαζικής επικοινωνίας.
Για πόσο ακόμα, άραγε;

Πάνος Τσινόπουλος 

ΔΙΑΦΗΜΗΣΗ

Σύμβουλος Διοίκησης, Επικοινωνίας και Marketing