Η άγνωστη πνευματική «αδελφότητα» της Λήμνου: Οι ανήσυχοι του 80 που δεν λύγισαν!

Σε μια γωνιά της Λήμνου τότε που η δεκαετία του 80 έφερνε μαζί της τον παλμό μιας κοινωνίας σε μετάβαση, γεννήθηκε μια μικρή αλλά ανήσυχη κοινότητα ανθρώπων που δεν βολεύτηκε στα αυτονόητα. Φίλοι, συνοδοιπόροι, με ανικανοποίητη δίψα για νόημα και βάθος, άνοιξαν δρόμους με συζητήσεις που κρατούσαν ως αργά με ποίηση, με στοχασμό, με εσωτερική αναζήτηση. Δεν επεδίωξαν τα φώτα, ούτε κυνηγούσαν την επιβεβαίωση. Προτίμησαν την εσωτερική διαδρομή, την αντίσταση στον εύκολο συμβιβασμό, την αφοσίωση στο πνεύμα και στον άνθρωπο.

Το κείμενο του Γιάννη Γκαλιούρη ανοίγει ξανά εκείνη την κρυφή σελίδα της τοπικής ιστορίας, φωτίζοντας πρόσωπα που επέλεξαν να ζήσουν όχι απλώς μέσα στον κόσμο, αλλά και πέρα από αυτόν. Μια γενιά που ακούμπησε στα όρια του στοχασμού, της τέχνης και της ελευθερίας, αφήνοντας πίσω της ένα ίχνος σπάνιο, σχεδόν μυστικό για όσους ακόμη πιστεύουν πως οι πιο ουσιαστικές επαναστάσεις ξεκινούν σιωπηλά ανάμεσα σε λίγους και γίνονται τρόπος ζωής: 

Στη Λήμνο την δεκαετία του 80 κάποιοι αναζητητές του πνεύματος δημιούργησαν μια μικρή ομάδα με κοινές ανησυχίες, υπαρξιακές , φιλοσοφικές , μεταφυσικές και λογοτεχνικές.

Ο Γιάννης Πατεράκης, ο Γιώργος Τριανταφύλλου , ο Βαγγέλης Μωράκης , ο Στράτος Σαμακλής , ο Γιάννης Ψάρρας και ο Θέμης Βασιλειάδης. Οι συγκεντρώσεις τους με τις ατέρμονες πνευματικές συζητήσεις σε σπίτια και γνωστά στέκια της εποχής, συμπληρώνονταν από τις ανεπανάληπτες ποιητικές βραδιές, θυμίζοντας σκηνικά βγαλμένα από άλλες εποχές.

ΔΙΑΦΗΜΗΣΗ

Αν και η δεκαετία του 80 σηματοδότησε την αρχή της σύγχρονης εποχής, ήταν εμποτισμένη από τον δυνατό απόηχο των δύο προηγούμενων δεκαετιών με τις ραγδαίες κοινωνικές μεταβολές σε όλα τα επίπεδα, που άλλαξαν τον κόσμο και προώθησαν τον προοδευτικό τρόπο σκέψης.

Η παρέα βαθειά επηρεασμένη από αυτές τις ανακατατάξεις , αμφισβητεί , εξεγείρεται , παρατηρεί , κατανοεί , αφυπνίζεται και στο τέλος δημιουργεί.

Απότοκα τέκνα αυτών των διεργασιών εκείνη την εποχή είναι οι ποιητικές συλλογές “Σχήματα” και “Σώματα” του Πατεράκη και του Ψάρρα αντίστοιχα, τα ποιήματα του Γιώργου Τριανταφύλλου που αργότερα θα καταλάβουν τον χώρο τεσσάρων ποιητικών συλλογών , οι βαθιές και ουσιώδεις αναλύσεις με την διεισδυτική ματιά του Μωράκη που θα αναρτηθούν κυρίως στο διαδίκτυο, οι γνώσεις του Σαμακλή που θα βρουν πιο χειροπιαστή εφαρμογή στο πεδίο της ίασης , η ποιητική συλλογή “Μέσα στην Ομορφιά” και οι στοχασμοί “Βήματα του Περάσματος” του Θέμη Βασιλειάδη.

Γνωρίζω ότι τελικά οι περισσότεροι ανακάλυψαν το πέρασμα που αναζητούσαν ως αντισυμβατικοί σε σχέση με τις προσταγές και τα καλούπια της κοινωνίας, πληρώνοντας το αντίστοιχο τίμημα, αφού καθοδηγούμενοι από την ίδια τους την καρδιά κατέκτησαν μια πρωτόγνωρη εμπειρία ταιριαστή μόνο στους ευαίσθητους και συνάμα ανδρείους, που τολμούν να σκάψουν ως πραγματικά λαγωνικά κάτω από την επιφάνεια των πραγμάτων, κυνηγώντας την αλήθεια.

ΔΙΑΦΗΜΗΣΗ

Ίσως άνθρωποι σαν και αυτούς να περνάνε απαρατήρητοι μέσα στη βουή της καθημερινότητας, ίσως να λοξοδρομούν από τις κοινωνικές μικροαστικές ράγες, αλλά το έργο τους θα εκρήγνυται και θα δημιουργεί κρατήρες σε τέτοιο βάθος , δυσθεώρητο για τους περισσότερους που σβαρνίζονται παραπλανημένοι χωρίς ουσιώδη σκοπό , πάνω στο λαμπυρίζον περιτύλιγμα της ρηχότητας και της πεζότητας που προσφέρει με τυμπανοκρουσίες το σύγχρονο πνεύμα της εποχής , εγκλωβισμένοι μέσα σε έναν λαβύρινθο που μόνο οι σκεπτόμενοι και τολμηροί ακροβάτες του πνεύματος μπορούν να αποδράσουν προς την έξοδο της ουσιαστικής ελευθερίας.

Καλό βράδυ !!