Γιώργος Κρυσταλλάς: Η τελευταία κούρσα.. προς την Αιωνιότητα

του Θεόδωρου Ι. Μπαβέα

Έφυγε ο Κρυσταλλάς!!,  έτσι τον λέγαμε οι  γνωστοί. Ήταν δημοφιλής και αγαπητός στη τοπική κοινωνία, γόνος μιας γνωστής  πολυμελούς οικογένειας.  Πιστεύω η οικογενειακή, επαγγελματική και κοινωνική του συμπεριφορά και καταξίωση τον οδηγούν στην αιωνιότητα και θα τον θυμόμαστε πάντα έτσι.

Νιώθω  την ανάγκη να  γράψω  δυο  λόγια  για  το  Γιώργο Κρυσταλλά, το φίλο   μου , που έφυγε πλήρης ημερών για το μεγάλο Ταξίδι των αναμνήσεων, της νοσταλγίας και της αιωνιότητας με πολύ αγάπη από την οικογένεια του τα αδέλφια του το Σπύρο και το Δημήτρη, τους συγγενείς, τα εγγόνια του και το δισέγγονο του, τους πολλούς φίλους εντός και έκτος Λήμνου. Για μένα ήταν είναι και θα είναι ένας  φωτεινός φάρος που πάντα θα έχω βαθιά ριζωμένο στα συναισθήματα μου που δεν σβήνει όσο ζω και θα μου θυμίζει το Γιώργο που πρώτο γνώρισα στο ταξίδι μου στη μετανάστευση μου στη Λήμνο. Ο Γιώργος ήταν ο πρώτος συμπολίτης που συνάντησα εκείνο το βροχερό πρωινό στις 17 Μαρτίου 1971 στο παλαιό Αεροδρόμιο της Λήμνου.  Εκεί συνάντησα ένα δραστήριο επαγγελματία ταξιτζή, λαλίστατο, φιλικό, πρόθυμο και χαμογελαστό που με μετέφερε στη πόλη της Μύρινας παίρνοντας κατά τη διάρκεια της διαδρομής το ιστορικό μου !!!γιατί έρχομαι στο νησί και τι δουλειά κάνω.

Δεν μπορώ να ξεχάσω την έκπληξη του αν και από τότε πέρασαν 53 χρόνια όταν του είπα ότι είμαι γιατρός και μάλιστα γιατρός Μικροβιολόγος, «έλα αγαπητέ μου γιατί η ανιψιά μου έχει κιτρινίσει και πρέπει να κάνει εξετάσεις, είχαν να δουν και να ακούσουν μικροβιολόγο 4 χρόνια.  Έτσι ξεκίνησε μια άλλη ιστορία για μένα ως γιατρός. Πάντως με το Γιώργο γίναμε φίλοι! Η φιλική του συμπεριφορά, η αρχοντιά ενός καλού και πρωτοποριακού για τη Λήμνο επαγγελματία ταξιτζή και εκπαιδευτή οδηγών και ενός άριστου οικογενειάρχη, νοικοκύρη και κοινωνικά καταξιωμένο οποίος πάντα με χαμόγελο προσπαθούσε να επικοινωνεί με το κόσμο.

ΔΙΑΦΗΜΗΣΗ

Έτσι πριν από  53 χρόνια νομίζω είχαμε μια φιλική και πραγματική αλληλοεκτίμηση, η  οποία θα  είναι  αξέχαστη  σε  μένα  και την οικογένεια  μου ενώ τα παιδιά του μεγάλωναν μαζί με τα δικά μου παιδιά.  Ο Γιώργος ήταν ένας πατριάρχης της αυτοδιοίκησης, πολύ νέος δημοτικός σύμβουλος σε 4 Δημαρχιακές Αρχές. Ήταν επίσης και από τους πρωτοπόρους εκπαιδευτές οδηγών Αυτοκινήτων και πολλοί συμπολίτες μας έχουν δίπλωμα από το Γιώργο, ενώ ασχολήθηκε και με τον αθλητισμό ως ποδοσφαιριστής. Μου έλεγε επίσης  ότι από  νέος ασχολήθηκε με πάθος και ιδιαίτερο ενδιαφέρον με τη πολιτική και για τα προβλήματα της τοπικής κοινωνίας στο Δήμο όπου μεγάλωνε. Η σχέση μας φιλική και πάντα με ένα ιδιαίτερο πολυθεματικό λόγο, φιλικό και κοινωνικό, συζητούσαμε τη καθημερινότητα και σχολιάζαμε τα τοπικά και πολιτικά προβλήματα και θέματα υγείας καθώς και τη πολιτική κατάσταση αφού είμαστε τότε πολιτικοί ομοϊδεάτες. Τέλος κουβεντιάζαμε ως ασθενής και γιατρός και σε μένα έλεγε ότι τον απασχολούσε. Ο Γιώργος είχε μια ξεχωριστή δυναμική και γαλήνια προσωπικότητα με ευγένεια, ήθος, ιδανικά και επαγγελματική και ηθική αξιοπρέπεια αλλά και οργανωτικό πνεύμα. Αισθάνομαι την ανάγκη να τιμήσω και να  εκφράσω δημόσια τα συλλυπητήρια μου αλλά και της οικογένειάς μου, στη γυναίκα του Ελένη , τα  παιδιά  του Μερόπη και Απόστολο, τα εγγόνια το δισέγγονο τα αδέλφια του Σπύρο και Δημήτρη,  τους συγγενείς του και τους πολλούς φίλους του.

 Όποια λόγια  παρηγοριάς και  εάν πεις, δεν  μπορούν  να  μετριάσουν τον πόνο,  και  την θλίψη των δικών  του  ανθρώπων, η  απώλεια του είναι σκληρή, είναι  πλέον μνήμη και  αναμνήσεις .… Μερικές από αυτές  τις  αναμνήσεις μοιράζομαι  και εγώ  από το Γιώργο που ήταν φίλος,  ο. πρώτος άνθρωπος που συνάντησα ως νέος γιατρός στη Λήμνο και ο δικός του γιατρός. Αυτές τις αναμνήσεις θα κρατώ για πάντα.

Ο Πανάγαθος και Δικαιοκρίτης Χριστός εύχομαι να  απαλύνει το  πόνο της  οικογένειας  του, και  να  κατατάξει  την ψυχή  του στη κοινωνία  των αγγέλων  και  στη αιώνια  ζωή   και  ανάσταση.

ΔΙΑΦΗΜΗΣΗ