Λήμνος: Eκοιμήθη o πατήρ Θεόδωρος Γκέκας

Εκοιμήθη πατήρ Θεόδωρος Γκέκας της ενορίας των Σαρδών αλλά και σε άλλα χωριά της Λήμνου που διακονούσε για δεκαετίες προσφέροντας πνευματικό και κοινωνικό έργο.

Ο Καλογιάννης Λ. Νέστορας Ιεροψάλτης Ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου Σαρδών Λήμνου έγραψε για τον παπά – Θόδωρα 

“Σήμερα Κυριακή, ο μακαριστός πλέον πατήρ Θεόδωρος Γκέκας εκοιμήθη και μετέστη στους Ουρανούς.

Δύο λέξεις και δύο σκέψεις σε έναν αξιαγάπητο ποιμένα, λειτουργό των Μυστηρίων του Κυρίου αλλά και άνθρωπο, πατήρ Θεόδωρο ή παπά – Θόδωρα όπως τον φωνάζαν οι ενορίτες του στα χωριά που εφημέρευε και βεβαία και στο ορεινό και δυσπρόσιτο χωριό των Σαρδών.
Ο μακαριστός πατήρ Θεόδωρος υπηρέτησε και εξυπηρετούσε για περίπου δέκα πέντε χρόνια την ενορία των Σαρδών. Πέραν από τα λειτουργικά καθήκοντα του τα οποία ήταν αυξημένα καθώς εξυπηρετούσε ταυτόχρονα δύο ενορίες, ήταν ο άνθρωπός της διπλανής πόρτας.
Στις λύπες, στις χαρές, στα προβλήματα των ενοριτών εκεί πάντα δίπλα με λόγο απλό, αλλά ουσιαστικό που άγγιζε την ψυχή του κάθε ενός που βρισκόταν δίπλα του.

Φιλακόλουθος αγαπόντας την διακονία των ιερών μυστηρίων της Εκκλησίας, όπου βρισκόταν και στα ποιο απομακρυσμένα εξωκλήσια για να λειτουργήσει του Αγίους. Αψηφώντας τις κακοκαιρίες πάντα παρόν αξημέρωτα να προετοιμαστεί για να τελέσει τις ιερές ακολουθίες και προπαντός Την Θεία Λειτουργία.

Αγαπόντας τους ανθρώπους όλων των ηλικιών, με έγνοια του να επανδρώσει τα αναλόγια των ενοριών του με νέους ανθρώπους, να οργανώνει κατηχητικές συνάξεις νέων παιδιών, αλλά και να φροντίζει για την και για την ψυχική στήριξη του ποιμνίου του οργανώνοντας και προγραμματίζοντας να έρχεται πνευματικός για την προετοιμασία των πιστών σε τακτά χρονικά διαστήματα για την συμμετοχή τους στο κοινό Ποτήριο.

ΔΙΑΦΗΜΗΣΗ

Γενιές και λογής ηλικίας παιδιών τότε και πλέον ενηλίκων τον θυμούνται από τα κατηχητικά σχολεία μέχρι τον γάμο τους και τις βαφτίσεις και ων παιδιών τους.
Άνθρωπος, πάντα με ένα χαμόγελο στις δυσκολίες, στις στενοχώριες στα διάφορα προβλήματα που εμφανίζονταν. Συμβουλή του ήταν πάντα η εξής φράση: « Κάνε το Σταυρό σου, και έχει ο Θεός» και βέβαια μετά από κάθε λύση προβλήματος η φράση « Δόξα σοι ο Θεός».
«Μοιρασμένος» σε δύο ενορίες, δεν έκανε εξαιρέσεις κάθε ακολουθία έστω και αν αυτή ήταν διπλή, δηλαδή τελούνταν την ίδια μέρα και στις δύο ενορίες, τελούνταν στο ακέραιο χωρίς περικοπές.

Συμβουλή του, να τελούνται οι ακολουθίες όπως για πολλούς ανθρώπους έτσι και για λίγους.
Σε προσωπικό επίπεδο είχα την μεγάλη τύχη να είμαι δίπλα του, όπου στις ποιμαντικές του έγνοιες ήταν οι επάνδρωση των ενοριών, να με εισάγει στις ακολουθίες, στις τυπικές διατάξεις και στις τελετουργίες μέσα στο λειτουργικό πλαίσιο της ενορίας.
Με υπομονή, ευγένεια και άοκνο ενδιαφέρον και φυσικά επιμονή με δίδαξε τα των τυπικών των μυστηρίων και των ακολουθιών του λειτουργικού εβδομαδιαίου και ετήσιου κύκλου της Εκκλησίας.

Ως νέος στα πρώτα μου βήματα στην υπηρεσία του ιερού αναλογίου, υπήρχαν λάθη είτε μικρά είτε μεγάλα στα τελετουργικά των ακολουθιών, η ευγένεια του μακαριστού αλλά και ο τρόπος αντιμετώπισής του με παρακινούσε και δεν με απογοήτευε και μου έδινε κίνητρο για συνέχεια και με περισσότερο ζήλο και θέρμη να μελετάω για την ορθότερη λειτουργική τάξη.
Πραγματικά στα δεκαπέντε αυτά χρόνια με μικρές διακοπές, λόγω άλλων υποχρεώσεων, είχα την τύχη, την ευκαιρία να διδαχθώ όχι σε θεωρητικό επίπεδο αλλά σε πρακτικό και να γνωρίσω έναν ηθικό, γνήσιο ποιμένα, με εμπειρίες πάρα πολλές όπου όλα οδηγούσαν σε ένα δίδαγμα είτε μεγάλο είτε μικρό, πάντα όμως στα πλαίσια του σεβασμού.
Πολλές οι αναμνήσεις, τα βιώματα όλα έμειναν και μένουν χαραγμένα στην μνήμη μου αλλά πιστεύω και στην μνήμη καθενός που είχε την τύχη και την ευκαιρία να γνωρίσει τον μακαριστό πατήρ Θεόδωρο.

Η ταπείνωση του λευίτη μεγάλη, ο μόχθος για την σωτηρία του κάθε ανθρώπου μεγάλος έκαναν τον μακαριστό έναν ξεχωριστό αλλά ταυτόχρονα και έναν πρώτα Άνθρωπο και έπειτα ιερέα της διπλανής πόρτας.

Πράγματι, η είδηση της κοίμησης του μακαριστού πατρός μας ξάφνιασε όλους, σίγουρα μας έκανε να στενοχωρηθούμε για την απώλειά του, μας έκανε όμως και να θυμηθούμε τα όσα ζήσαμε και περάσαμε.

Η λύπη του θανάτου του μακαριστού φυσική και ανθρώπινη, άλλωστε και ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός ως τέλειος άνθρωπος μπροστά στο μνήμα του φίλου του Λαζάρου δάκρυσε. Η μνήμη είναι αυτή που θα συνοδεύει τον μακαριστό.

ΔΙΑΦΗΜΗΣΗ

Κλείνοντας αυτό το κατευόδιο, δεν θα ξεχάσω τον μακαριστό όπου ακόμα και μετά την συνταξιοδότησή του τον συναντούσα στους δρόμους της Μύρινας και η έννοια και οι σκέψεις του ήταν στους ενορίτες του χωριού για όλους νοιαζόταν.
Σήμερα ο ουρανός έγινε πλουσιότερος με την μετάσταση του μακαριστού όπου πλέον θα ιερουργεί τα Μυστήρια κοντά στον Χριστό, όπου τόσο αγάπησε κατά την επίγεια βιωτή του και την οποία προσπαθούσε να μεταδώσει.

Εμείς το μόνο που πλέον μπορούμε είναι να προσευχόμαστε για τον πατήρ Θεόδωρο, να έχουμε την ευχή του και να μεσιτεύει από εκεί ψηλά κοντά στον Θρόνο του Χριστού για όλους εμάς εδώ στην γη.
Μακαριστού Ιερέως Πατρός Θεοδώρου Αιωνία η Μνήμη, Καλή Ανάπαυση, Καλή Ανάσταση και Καλό Παράδεισο.

Με βαθεία ευγνωμοσύνη
Καλογιάννης Λ. Νέστορας
Ιεροψάλτης Ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου Σαρδών Λήμνου”

Θερμά συλλυπητήρια…

ΔΙΑΦΗΜΗΣΗ