Εγωισμός και Πολιτική

Γράφει ο Θεόδωρος Ι. Μπαβέας

Η Μορφοποίηση της προσωπικότητας και η δημιουργία του χαρακτήρα των ατόμων επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες. Εκτός από κληρονομικά στοιχεία που καταγράφονται στη γενετική εξέλιξη του ανθρώπινου γένους, το γεγονός αυτό αποτελεί πεδίο έρευνας και μελέτης των ψυχολόγων και πολλές φορές των ψυχιάτρων.

Είναι επίσης γνωστό ότι σημαντική επίδραση ασκεί στη διαμόρφωση της προσωπικότητας του ατόμου και το περιβάλλον που ζει υπό την στενή και την ευρεία έννοια δηλ το οικογενειακό, το φυσικό,  εργασιακό το κοινωνικό. Η κοινωνία μας αποτελείται από διάφορες προσωπικότητες οι οποίες συμμετέχουν στο δημόσιο βιο της πολιτείας, στην Αυτοδιοίκηση και στη κεντρική εξουσία οι οποίες χαρακτηρίζονται από ορισμένα στοιχεία πολλές φορές  αλληλοσυγκρουόμενα μεταξύ τους.  Κάθε πολίτης ως κοινωνική μονάδα μπορεί να  συμμετέχει στα κοινά με σοβαρότητα, ωριμότητα, αυτοπειθαρχία και με σεβασμό προς στις ανθρώπινες αξίες και τους νόμους του Δήμου και της  Πολιτείας

Πρέπει να έχει δημιουργήσει με την παιδεία, την μόρφωση και την επαγγελματική καταξίωση την προσωπικότητα εκείνη που είναι ικανή να εκπροσωπεί το κοινωνικό σύνολο είτε ως αυτοδιοικητικός είτε ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος είτε ως περιφερειακός σύμβουλος ο οποίος με την πολιτική ιδεολογία του εντάσσεται στον πολιτικό χώρο που τον εκφράζει στα πλαίσια του δημοκρατικού μας πολιτεύματος. Στο τόπο μας διεκδικούν το Δήμο άτομα με εμπειρία, προϋπηρεσία και αυτό αποτελεί ένα κριτήριο για τους πολίτες, κάτι που κατά την άποψη μου στις αυτοδιοικητικές εκλογές Α βαθμού υπάρχει πολυσυλλεκτικότητα ατόμων διαφόρων κομμάτων και δεν ενδιαφέρονται τα κόμματα για τους  δήμους. Στην δημοκρατία με τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα των πολιτών, οι εκπρόσωποι του λαού θα πρέπει να χαρακτηρίζονται από ευθύ διεκδικητικό λόγο και πολιτική αξιοπρέπεια και ειλικρίνεια λόγων και έργων ενώ η πολιτική αντιπαράθεση θα πρέπει να γίνεται με επιχειρήματα και σωστές πολιτικές λύσεις προς όφελος του κοινωνικού συνόλου. Κανένας δεν είναι σπουδαίος και μοναδικός. Η ελευθερία της σκέψης και του λόγου βασικά στοιχεία της δημοκρατίας πρέπει να έχουν τον έλεγχο της αυτοκριτικής  της αυτοπειθαρχίας  και τη σοβαρότητας των υποψηφίων. 

ΔΙΑΦΗΜΗΣΗ

Η πολυμορφία της προσωπικότητας των ατόμων είναι μεγάλη στην κοινωνία μας και πολλοί χαρακτήρες εκφράζουν τάσεις ατομισμού και εγωισμού και  θεωρούν ότι είναι μοναδικοί.  Ο ατομιστής αποφεύγει την συνεργασία με κάποια κοινωνική ομάδα ενώ πάντα επιδιώκει να αυτοπροβάλλεται και να είναι περισσότερο κοινωνικά απομονωμένος.  Επομένως στην πολιτική μπορεί να είναι προβληματικός με ψυχοπαθολογική προσωπικότητα που τον ενδιαφέρει μόνο το εγώ και το «θα τα κάνω γιατί τα ξέρω». Ο εγωιστής μέσα σε φυσιολογικά πλαίσια πρέπει να έχει στοιχεία που είναι απαραίτητα στις διαπροσωπικές σχέσεις του ατόμου γιατί έτσι εξασφαλίζει το κύρος και την αξιοπρέπεια του. Δε δέχεται να τον υποτιμούν, να τον ταπεινώνουν, δεν επιθυμεί την προβολή του με επιδεικτικό τρόπο, επιβάλλεται με το ήθος του και την ευπρέπεια του. Ο εγωιστής όταν υπερβεί κάποια όρια μεταπίπτει σε παθολογικές καταστάσεις με πολλά κοινωνικό – παθολογικά ευρήματα. Γίνεται άτομο που πιστεύει ότι είναι παντοδύναμος,  δικτατορίσκος, αυτοδιαφημίζεται, έχει έπαρση  αλαζονεία και υπεροψία.

Πιστεύει ότι οι συνάνθρωποι του είναι κατώτεροι, ενώ ίδιος θεωρεί ότι είναι προικισμένος με φυσικά χαρίσματα, ότι είναι παντογνώστης και ποτέ δεν κάνει λάθη. Αυτές οι εγωιστικές τάσεις  δημιουργούν την αλαζονεία που γίνονται αντιληπτές από το κοινωνικό σύνολο και οδηγείται στην απομόνωση και αντί να παράγει έργο κάνει ανόητη κριτική και πολλές φορές υπονομεύει την νομιμότητα του.       

 Ορισμένοι πιστεύουν ότι είναι πιο έξυπνοι, πιο δραστήριοι, πιο σοφοί, πιο διεκδικητικοί και κατά το λαϊκότερο «χτυπάνε το χέρι στο τραπέζι» και αυτό προσδιορίζονται ως τσαμπουκάδες  που ασφαλώς δεν τους παίρνουν στα σοβαρά πια …. Ατομιστές και εγωιστές αποτελούν μελανό σημείο στην πολιτική και πιθανό να υπάρχουν πολλοί οι οποίοι δεν μπορούν να συμβιώσουν με άλλους και περιφέρονται κατά καιρούς σε διάφορους πολιτικούς χώρους.

ΔΙΑΦΗΜΗΣΗ

Αυτό γίνεται μέχρι να γίνει αντιληπτός ο  πολύπλευρος χαρακτήρας τους και ο υπερτροφικός εγωισμός τους. Τα μεγέθη μέσα στα οποία κινείται ο εγωισμός ενός πολιτικού δύσκολα διαχωρίζονται και πολλές φορές τα αίτια εντοπίζονται στην ψυχική του ιδιοσυστασία τα πάθη του τις αρχές του την υπερεκτίμηση ορισμένων ικανοτήτων του και στις προσωπικές επιλογές που κάνει. Αυτό το φαινόμενο του εγωισμού δεν αφορά μόνο τους πολιτικούς αλλά όλες τις κοινωνικές ομάδες τους εκπαιδευτικούς τους γιατρούς τους νομικούς κ.α. Τα ψυχιατρικώς χαρακτηριζόμενα είδη του εγωισμού  στην πράξη δεν είναι τόσο ευδιάκριτα στις προσωπικότητες των ανθρώπων τα οποία επιστημονικά περιγράφονται και είναι- ο φυσιολογικός- ο υπερτροφικός η παθολογικός και ο ατροφικός εγωισμός που σε αρκετές περιπτώσεις συνυπάρχουν.

 Δυστυχώς στον χώρο της πολιτικής εμφανίζονται ακραίες μορφές εγωισμού ώστε μέσα στην έντονη πολιτική ανταγωνιστικότητα να χρησιμοποιούν υποβαθμισμένο πολιτικό λόγο με πομπώδεις ακαταλαβίστικες εκφράσεις εντυπωσιασμού και πράξεις προσωπικού συμφέροντος . Ο όγκος των γνώσεων και το μέγεθος των σπουδών πολλές φορές χάνονται με την εγωιστική προσωπικότητα του πολιτικού ενώ οι αμόρφωτοι πολιτικοί που πολλές φορές εμφανίζονται εξ ουρανού ως παντογνώστες και σωτήρες με μοναδικό εφόδιο την υπερτροφική τους εγωιστική  προσωπικότητα τότε όλοι αυτοί από πολιτικοί γίνονται πολιτικάντηδες που δυστυχώς δημιουργούν ένα δημοκρατικό σύστημα προβληματικό, ένα σύστημα αναξιοκρατίας και ανειλικρίνειας.

ΔΙΑΦΗΜΗΣΗ