Η διαθήκη ενός σκύλου…

Τα υλικά μου αντικείμενα είναι ελάχιστα και σας τ’ αφήνω όλα.
Ένα κολάρο ταλαιπωρημένο και φθαρμένο εσωτερικά, ένα ακατάστατο κρεβάτι σκύλου  και ένα δοχείο νερού που είναι με σπασμένη άκρη…

Θα σας αφήσω και μισή λαστιχένια μπάλα, μια σπασμένη κούκλα που θα βρείτε κάτω από τον καναπέ, ένα σωρό από κόκαλα θαμμένα κάτω από το σπιτάκι μου…
Σας αφήνω τις τρίχες μου σκορπισμένες σε όλο το σπίτι….

Εκτός από αυτό σας αφήνω τις αναμνήσεις μου που είναι πολλές.
Σας αφήνω με την ανάμνηση δύο τεράστιων και αγαπημένων καστανών ματιών, ενός υγρού ρύγχους και μιας ανήσυχης φουντωτής ουράς…

Σας αφήνω ένα λεκέ στο χαλί στο σαλόνι, δίπλα στο παράθυρο, όταν κάποιο χειμωνιάτικο απόγευμα λείπατε και δεν κρατιόμουν, όσο κι αν προσπάθησα, συγχωρήστε με…
Σας αφήνω την αγαπημένη σας καρέκλα φαγωμένη, την μάσησα όταν κάποτε ήμουν κουτάβι και θυμώσατε, θυμάστε;

ΔΙΑΦΗΜΗΣΗ

Αφήνω μόνο για σας, τον θόρυβο που έκανα όταν έτρεχα στα φθινοπωρινά φύλλα, τότε που με παίρνατε στην βόλτα σας, τότε που έτρεχα σαν βλάκας να σας φέρω το κλαδί που πετάξατε, γιατί αυτό σας έκανε χαρούμενους.

Σας αφήνω ως κληρονομιά την αφοσίωσή μου, την αγάπη μου, την υποστήριξή μου όταν τα πράγματα δεν ήταν καλά, το κλαμμένο γάβγισμα μου όταν μου μιλούσατε θυμωμένα…
Και την απογοήτευσή μου γιατί μπορούσατε να θυμώνετε μαζί μου…

Και χωρίς να έχω πει ούτε μια λέξη σε όλη μου τη ζωή, σας αφήνω το παράδειγμά μου της αγάπης, της πίστης, της υπομονής και της εγκαρτέρησης.

Η ζωή σας ήταν πιο ευτυχισμένη… Γιατί ήμουν δίπλα σας.

ΔΙΑΦΗΜΗΣΗ

Ανυπόγραφο, από το διαδίκτυο

ΔΙΑΦΗΜΗΣΗ