Διδακτική ιστορία: Ο Γάιδαρος και η κατσίκα…

Κάποτε μάλωναν ένας γάιδαρος και μια κατσίκα για το τι χρώμα έχει το άχυρο.
Ο γάιδαρος έλεγε ότι είναι χρυσαφί και η κατσίκα ότι είναι πράσινο.

Μετά από μέρες πήγαν και οι δύο στο αφεντικό τους να τους λύσει την διάφορα.
Ο γάιδαρος φώναξε στο αφεντικό του λέγοντας: Είναι αλήθεια ότι το χρώμα του άχυρου είναι πράσινο;
Βεβαίως απάντησε ο κτηνοτρόφος, λέγοντας ότι το χρώμα από το άχυρο είναι πράσινο και όχι χρυσαφί.
Έτσι η κατσίκα χοροπήδησε από την χαρά της και έφυγε χαρούμενη.

Το αφεντικό τιμώρησε όμως τον γάιδαρο με την τιμωρία της σιωπής για έναν χρόνο.
Τότε λυπημένο το ζώο ρώτησε το αφεντικό του γιατί το τιμώρησε;

Το αφεντικό του απάντησε: Βεβαίως και το χρώμα του άχυρου είναι χρυσαφί!
Τότε ο γάιδαρος δακρυσμένος ρώτησε: Τότε γιατί τιμωρείς εμένα;
Τότε το αφεντικό του απάντησε: Δεν έχει να κάνει με το αν το χρώμα από το άχυρο είναι χρυσαφί ή πράσινο, η τιμωρία έχει να κάνει με το γεγονός ότι δεν μπορώ να αφήσω ένα τόσο χρήσιμο πλάσμα που μου κάνει όλες τις δουλειές και ζούμε από αυτό, να κάθεται να μαλώνει και να χάνει τον χρόνο του μαλώνοντας με μια κατσίκα και να με απασχολεί με μια τόσο ανόητη ερώτηση!

ΔΙΑΦΗΜΗΣΗ

Το χειρότερο πράγμα είναι να χάνεις χρόνο διαφωνώντας με έναν φανατικό βλάκα που πιστεύει μόνο στην νίκη των πιστεύω και των παραισθήσεων του.

Υπάρχουν άνθρωποι, που άσχετα με το πόσα στοιχεία και αποδείξεις θα τους παρουσιάσουμε για να τους αποδείξουμε ότι βρίσκονται σε πλάνη, δεν έχουν την ικανότητα να καταλάβουν.
Ενώ άλλοι, είναι τυφλωμένοι από τον εγωισμό τους, την κακία και την ζήλια και το μόνο που αποζητούν είναι να έχουν δίκιο άσχετα αν δεν έχουν.

ΔΙΑΦΗΜΗΣΗ